Fragment uit mijn eindwerk II ; kunst als spiegel van de maatschappij.

In die zogenaamde ‘spiegel van de maatschappij’ heb ik veel confronterende dingen mogen zien: kritiek op ongelijkheid, kapitalisme, kolonialisme, de vroegere onderdrukkers die hét voorbeeld blijven, corruptie door de huidige regering, werkloosheid, criminaliteit, onveiligheid en wapens, gender-ongelijkheid, het leven in de townships, verkrachtingen, overvallen, maar hoofdzakelijk oude apartheid-pijn, oude woede en een grote teleurstelling in al wat rijk en machtig is.

Gelukkig zag het er sommige dagen in die spiegel ook wel ’s mooi uit: dansende kinderen, hoop voor de toekomst, dromen, liedjes in Xhosa, meisjes die naar buiten komen met hun verhalen, poëzie, liefde, een zwarte en een blanke naast elkaar op scène, gospelmuziek, de kracht van de lach en betuigingen van spijt. Muziek Sensation is een mooi voorbeeld.